Znaczenie tatuażu kruka
W mitologii, literaturze i kinematografii można znaleźć wiele odniesień do ptaka, jakim jest kruk. Poprzez swój charakterystyczny czarny wygląd często kojarzony jest ze złym omenem i ciemnymi arkanami. Jednak jego symbolika jest o wiele bardziej złożona. Stawiany jest zarówno po złej, jak i również dobrej stronie mocy, pośrednicząc między innymi pomiędzy światem żywych i umarłych. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym, jak na przestrzeni wieków postrzegany był w różnych kulturach na świecie, zapraszam do czytania.
Kruk w mitologii greckiej
W wierzeniach Greków kruk utożsamiany był z postacią Apolla, który odpowiadał za takie zjawiska jak piękno, światło, życie, śmierć, zarazę, wróżby, prawdę, porządek oraz był patronem sztuki. Według jednego z mitów Apollo wysłał białego kruka, aby ten szpiegował jego kochanka Corinisa. Bóg w ten sposób chciał dowiedzieć się, czy Corinis pozostaje mu wierny. Ten wierności jednak nie dotrzymał. Wieści o zdradzie wpędziły Apolla w tak ogromny gniew, że ten spowił kruka w płomieniach, zmieniając tym samym jego pióra na czarny kolor. Od tej pory aż do dzisiaj wszystkie kruki są czarne.
Według rzymskiego historyka Tytusa Liwiusza jeden z cesarskich generałów Marcus Valerius Corvus (ok. 370-270 p.n.e.) dzięki krukowi wygrał pojedynek z wielkim i potężnym Galijskim wojownikiem. Marcus miał do hełmu przymocowanego kruka, który ruszył w stronę przeciwnika, oślepiając go w kluczowym momencie walki.
Kruk w wierzeniach plemion germańskich i nordyckich
W przypadku wikingów to najwyższy bóg Wszechojciec Odyn był mocno związany z tym ptakiem, a konkretniej mówiąc z dwoma. Ich imiona to Huginn i Muninn, które można przetłumaczyć jako Myśl i Pamięć. Służyły Odynowi jako oczy i uszy poza Asgardem, czyli siedzibą bogów, w której przebywał. Wysyłał je na zwiad, zawsze gdy chciał się czegoś dowiedzieć, bez konieczności opuszczania boskiego świata. Przemierzały cały Midgard (świat ludzi), dostarczając mu wieści o wszystkich ważnych wydarzeniach. W staroangielskim języku kruka określało się mianem hreafn, które było bliźniaczo podobne do nordyckiego słowa hrafn, którego używano do opisania walki i rozlewu krwi.
Kruk pojawiał się również w sztandarach stosowanych przez wikingów. Do tych celów wizerunek ptaka był używany między innymi przez króla Haralda oraz Ragnara Lothbrooka. Wierzono, że sztandar z krukiem, który nieprzerwanie trzepotał na wietrze, zwiastował wgraną bitwę, jednak gdy zwisał bezwładnie, mogło to oznaczać, że wikingowie poniosą klęskę.
Kruk widziany oczami Celtów
W celtyckiej kulturze odniesień do kruka należy doszukiwać się w postaciach Badb i Morrigan. Są to dwie z trzech bogiń wojny i zniszczenia. Badb pojawiała się na polu bitwy w postaci kurka lub wilka, jej domeną było wywoływania zamieszania wśród wojowników jednej ze stron konfliktu. Krainą Badb były nazywane wszystkie pobojowiska, dlatego że w takich miejscach roiło się od kruków, które żerowały na poległych żołnierzach. Morrigan podobnie jak jej kuzynka pojawiała się za każdym razem w stronach, gdzie panowała wojna. Przedstawiana była w pełnym rynsztunku i zbroi, potrafiła przybierać postać kurka lub wrony, by krążyć nad walczącymi na śmierć i życie wojskami.
Serbskie poematy wspominające kruka
Jeżeli chodzi o Serbów, to w ich twórczości kruki pojawiają się parę razy i mają istotne znaczenie dla opowiadanej historii. Podobnie jak ma to miejsce w wielu innych kulturach, ptak ten wiązany był ze śmiercią, poprzedzonej bezwzględną i krwawą bitwą. Tutaj najczęściej pojawiają się w parach i zwiastują nadejście śmierci bohatera lub grupy bohaterów. Występują w połączeniu z kobiecymi postaciami, które są odbiorcami ich wiadomości. Zazwyczaj żona lub matka bohatera zostaje powiadomiona o jego śmierci przez wizytę pary kruków. W zależności od danego dzieła mogą być przedstawiane jako zwierzęta, potrafiące w normalny sposób komunikować się z ludźmi lub przynoszą wspomnianym kobietą odciętą dłoń albo palec z pierścieniem, dzięki którym rozpoznają tragiczny los bohatera, który poległ w bitwie. Najlepszymi przykładami takich poematów są „Car Lazar i Tsarina Militsa” i „Bitwa pod Mishar”.
Lud z Syberii i postać kruka
Wśród szamanów plemienia Koryaków i pozostałych rdzennych mieszkańców Chukotko-Kamchatkan, rosyjskiego regionu na Dalekim Wschodzie panowała wiara w krucze bóstwo (duch) o imieniu Kutcha. W zależności od danego ludu Kutcha był czczony w różnych formach i występował w wielu mitach. Przypisuje mu się kluczową rolę przy stworzeniu świata i człowieka.
W mitologii Jakuckiej natrafić można na wzmiankę o dwóch krukach o imionach Ilbis Kyyha i Ohol Uola, które symbolizowały wojnę i przemoc. Pojawiały się nad głowami wojowników, którzy mieli zginąć. Inne bóstwa i duchy w szamanizmie Jakutów, takie jak Uluu Suorun Toyon i Uluutuar Uluu Toyon określane były mianem „wielkich kruków pochmurnego nieba”.
Kruk uchwycony w opowieściach północnoamerykańskich plemion
W tym przypadku kruk traktowany jest bardzo podobnie jak przez ludzi z terenów Syberii. Odgrywa istotną rolę w mitologii wśród rdzennych mieszkańców północno-zachodniego wybrzeża Pacyfiku, czyli Tsimishians, Haidas, Heiltsuks, Tlingits, Kwakwaka'wakw, Coast Salish, Koyukons i Eskimosów. Kruk postrzegany był jako stwórca świata lub jako bóstwo znające i lubujące się w oszustwach. Wierzyli, że kruk jest odpowiedzialny za sprowadzenie światła, które było w stanie rozgonić wszechobecną ciemność na początku dziejów. W opozycji do niego stał kruk o wyraźnie negatywnym uosobieniu, cechował się przebiegłością i egoizmem, patrząc tylko i wyłącznie na swoje korzyści. Lud Haida w kruku dopatrywał się początku ludzkości. Był opiekuńczą istotą z z mocą wpływania na ludzi i łączenia ich w pary.
Znaczenie kruka w Islamie
W muzułmańskiej wersji opowiadania o tym, jak Kain zabił Abla, kruk pokazał, jak powinien pochować zamordowanego brata. Kain nie posiadał odpowiednich środków do tego, by pożegnać z godnością Abla. W pewnej chwilii zauważył dwa kruki, jeden był zakopywany przez drugiego w ziemi. Była to wiadomość przesłana przez Boga, by w identyczny sposób postąpił ze swoim bratem.
Pewna krucza legenda związana z Anglikami
Od wielu lat wśród Anglików panował przesąd, że jeżeli gniazdo kruków zostanie usunięte z budynku Tower of London, ich kraj upadnie. Przez wieki wierzono, że w wieży zamieszkuje co najmniej sześć kruków. Ponoć król Karol II nakazał wypędzenie wszystkich kruków, lecz w momencie, gdy dotarła do niego legenda związana z owymi krukami, postanowił dać im spokój. W tamtym okresie na horyzoncie malował się konflikt, więc wolał nie kusisć losu i zaufał przesądowi, iż bez kruków w Tower of London, kraj którego jest głową, przepadnie.
Inne znaczenia przypisywane krukowi
Z tym ptakiem związanych jest jeszcze parę innych znaczeń. Symbolizuje ochronę, gdyż czuwa nad niektórymi wydarzeniami. Wiązany jest z ciemną stroną magii i jej tajemniczymi arkanami. Towarzyszy śmierci, lecz nie jest jej bezpośrednim wykonawcą, a raczej zwiastuje jej nadejście. Reprezentuje mrok i rzeczy nieznane. Przypisuje mu się również prorocze umiejętności.
Polecane zestawy do tatuażu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz